Linux Certif

Toute la documentation sur la certification Linux LPI

ex

NAME

vim - Vi rozbudowany, edytor tekstu dla programisty

SYNOPSIS

vim [opcje] [plik ..]
vim [opcje] -
vim [opcje] -t znacznik
vim [opcje] -q [plik b³êdu]

ex
view
gvim gview evim eview
rvim rview rgvim rgview

OPIS

Vim jest edytorem tekstu kompatybilnym z Vi. Mo¿e byæ u¿ywany do edycji wszelkiego rodzaju plików tekstowych. U¿yteczny zw³aszcza przy edycji programów.

Posiada wiele usprawnieñ w porównaniu z Vi: wielo poziomowe cofanie zmian, wiele okien i buforów, pod¶wietlanie sk³adni, edycja linii poleceñ, uzupe³nianie nazw plików, pomoc on-line, wizualna selekcja, itd. Zobacz ":help vi_diff.txt" dla podsumowania ró¿niæ pomiêdzy Vimem i Vi.

W czasie korzystania z Vima mo¿na uzyskaæ obszern± pomoc z systemu pomocy on-line dziêki poleceniu ":help". Zobacz rozdzia³ POMOC ON-LINE poni¿ej.

Najczê¶ciej Vim jest uruchamiany do edycji pojedynczego pliku poleceniem

       vim plik

Bardziej ogólnie Vim jest uruchamiany poprzez:

       vim [opcje] [lista plików]

Je¶li brak listy plików edytor rozpocznie z pustym buforem. W innym wypadku istnieje dok³adnie jedna z czterech mo¿liwo¶ci by wybraæ jeden lub wiêcej plików do edycji.

plik ..

Lista nazw plików. Pierwsza nazwa bêdzie nazw± bie¿±cego pliku, który zostanie wczytany do bufora. Kursor zostanie umieszczony w pierwszym wierszu. Do kolejnych plików mo¿na przej¶æ dziêki poleceniu ":next". By otworzyæ plik, którego nazwa zaczyna siê od my¶lnika nale¿y listê plików poprzedziæ "--".

-

Plik do edycji jest wczytany ze standardowego wej¶cia. Polecenia s± odczytywane ze standardowego wyj¶cia b³êdów, którym powinien byæ terminal (tty).

-t {znacznik}

Plik do edycji i pocz±tkowa pozycja kursora zale¿y od "znacznika", rodzaju etykiety goto. {znacznika} szuka siê w pliku tags, zwi±zany z nim plik staje siê plikiem bie¿±cym i wykonuje siê powi±zane polecenie. Zazwyczaj u¿ywa siê tego sposobu dla programów w C, w których wypadku {znacznik} powinien byæ nazw± funkcji. W efekcie plik zawieraj±cy okre¶lon± funkcjê staje siê plikiem bie¿±cym a kursor jest umieszczony na pocz±tku funkcji. Zobacz ":help tag-commands".

-q [plik_b³êdów]

Zacznij w trybie quickFix. Plik [plik_b³êdów] zostaje zinterpretowany i poka¿e siê pierwszy b³±d. Je¶li brak opcji [plik_b³êdów] nazwa pliku zostanie pobrana z opcji systemów. Do kolejnych b³êdów mo¿na przeskoczyæ dziêki poleceniu ":cn". Zobacz ":help quickfix".

W zale¿no¶ci od wywo³ania Vim zachowuje siê inaczej (program mo¿e byæ ca³y czas tym samym plikiem).

vim

"Normalny" sposób, wszystko jest domy¶lne.

ex

Zacznij w trybie Ex. Przejd¼ do trybu Normalnego poleceniem ":vi". Mo¿na tak¿e uruchomiæ poprzez argument "-e".

view

Zacznij w trybie tylko do odczytu. W ten sposób bêdziesz chroniony przed zapisywaniem pliku. Mo¿na tak¿e uruchomiæ poprzez argument "-R".

gvim gview

Wersja GUI. Uruchamia nowe okno. Mo¿na tak¿e uruchomiæ poprzez argument "-g".

evim eview

Wersja GUI w ³atwym trybie. Uruchamia nowe okno. Mo¿na tak¿e uruchomiæ poprzez argument "-y".

rvim rview rgvim rgview

Podobnie jak powy¿ej, ale z ograniczeniami. Nie bêdzie mo¿na uruchomiæ poleceñ pow³oki lub zawiesiæ Vima. Mo¿na tak¿e uruchomiæ poprzez argument "-Z".

OPCJE

Opcje mo¿na podaæ w dowolnej kolejno¶ci, przed lub po nazwach plików. Opcje bez argumentów mo¿na ³±czyæ po pojedynczym my¶lniku.

+[num]

W pierwszym pliku kursor zostanie umieszczony w wierszu "num". Je¶li brak "num" kursor zostanie umieszczony w ostatnim wierszu.

+/{wzór}

W pierwszym pliku kursor zostanie umieszczony na pierwszym wyst±pieniu {wzór}. Zobacz ":help search-pattern" by dowiedzieæ siê jakie s± mo¿liwo¶ci wzorów wyszukiwania.

+{polecenie}

-c {polecenie}

{polecenie} zostanie wykonane po tym jak wczyta siê pierwszy plik. {polecenie} jest interpretowane jako polecenie Ex. Je¶li {poleceni} zawiera bia³e znaki musi byæ umieszczone w podwójnych cudzys³owach (zale¿y to od u¿ywanej pow³oki). Przyk³ad: Vim "+set si" main.c
Uwaga: Mo¿na u¿yæ do 10 poleceñ "+" lub "-c".

-S {plik}

{plik} zostanie zinterpretowany po wczytaniu pierwszego pliku. Jest równowa¿ne -c "source {plik}". {plik} nie mo¿e zaczynaæ siê '-'. Je¶li nie podano {plik} zostanie u¿yty "Session.vim" (dzia³a tylko wtedy je¶li -S jest ostatnim argumentem).

--cmd {polecenie}

Podobne do "-c", ale polecenie jest wykonywane tu¿ przed interpretacj± jakiegokolwiek pliku vimrc. Mo¿na u¿yæ do 10 takich poleceñ, niezale¿ni od poleceñ od "-c"

-A

Je¶li Vim zosta³ skompilowany ze wsparciem dla jêzyków arabskich (edycja od prawej do lewej i arabska mapa klawiatury) ta opcja uruchamia Vima w trybie arabskim, np. ustawia siê opcja 'arabic'. W innym wypadku pojawi siê komunikat b³êdu i Vim zakoñczy dzia³anie.

-b

Tryb binarny. Ustawi siê kilka opcji, które umo¿liwi± edycjê plików binarnych lub wykonywalnych.

-C

Kompatybilny. Ustawia opcjê 'compatible'. W ten sposób Vim bêdzie zachowywa³ siê jak Vi, nawet je¶li istnieje plik .vimrc.

-d

Uruchom w trybie diff. Powinno byæ dwa lub trzy nazwy plików jako argumenty. Vim otworzy wszystkie te pliki i poka¿e ró¿nice miêdzy nimi. Dzia³a jak vimdiff(1).

-d {urz±dzenie}

Otwórz {urz±dzenie} by u¿ywaæ jako terminal. Tylko na Amidze. Przyk³ad: "-d con:20/30/600/150".

-D

Debugowanie. Przejd¼ do trybu debugowanie wykonuj±c pierwsze polecenie ze skryptu.

-e

Uruchom Vima w trybie Ex, dzia³a tak samo jakby wywo³ano program jako "ex".

-E

Uruchom Vima w ulepszonym trybie Ex, dzia³a tak samo jakby wywo³ano program jako "exim".

-f

Pierszy plan. Dla wersji GUI. Vim nie nie oddzieli siê od pow³oki w jakiej zosta³ uruchomiony. Na Amidze Vim nie jest uruchomiony ponownie by otworzyæ nowe okno. Opcja powinna byæ u¿yta kiedy Vim jest wywo³ywany przez program, który ma zaczekaæ na koniec sesji (np. mail). Na Amidze polecenia ":sh" i ":!" nie bêd± dzia³aæ.

--nofork

Pierwszy plan. Dla wersji GUI. Vim nie oddzieli siê od pow³oki w jakiej zosta³ uruchomiony.

-F

Je¶li Vim zosta³ skompilowany ze wsparciem FKMAP dla edycji tekstów od prawej do lewej i mapowania klawiatury Farsi, ta opcja uruchomi Vima w trybie Farsi, np. zostawi± ustawione opcje 'fkmap' i 'rightleft'. W innym wypadku pojawi siê komunikat b³êdu i Vim zakoñczy dzia³anie.

-g

Je¶li Vim zosta³ skompilowany ze wsparciem dla GUI ta opcja uruchomi GUI. W innym wypadku pojawi siê komunikat b³êdu i Vim zakoñczy dzia³anie.

-h

Wy¶wietli krótk± pomoc o argumentach linii poleceñ i opcjach. Potem Vim zakoñczy dzia³anie.

-H

Je¶li Vim zosta³ skompilowany ze wsparciem RIGHTLEFT dla edycji od prawej do lewej oraz ma mapowanie klawiatury dla hebrajskiego, ta opcja uruchomi Vima w trybie hebrajskim, np. ustawi opcje 'hkmap' i 'rightleft'. W innym wypadku pojawi siê komunikat b³êdu i Vim zakoñczy dzia³anie.

-i {viminfo}

Kiedy Vim u¿ywa pliku viminfo ta opcja wska¿e jakiego pliku u¿yæ zamiast domy¶lnego "~/.viminfo". Mo¿na te¿ omin±æ u¿ycie pliku .viminfo przez podanie nazwy "NONE".

-L

To samo co -r.

-l

Tryb Lisp. Ustawia opcje 'lisp' i 'showmatch'.

-m

Zmiana pliku jest niemo¿liwa. Przestawia opcjê 'write'. Mo¿na ca³y czas zmieniæ zawarto¶æ bufora, ale zapisanie pliku nie jest mo¿liwa.

-M

Opcje 'modifiable' i 'write' zostan± wy³±czone, tak wiêc zmiany w pliku oraz ich zapisanie nie s± mo¿liwe. Mo¿na warto¶æ tych opcji zmieniæ.

-N

Tryb niekompatibylny. Przestawia opcjê 'compatible'. Dziêki temu Vim bêdzie zachowywa³ siê odrobinê lepiej, ale mniej zgodznie z Vi nawet je¶li nie istnieje plik .vimrc.

-n

Nie powstanie plik wymiany. Odzyskanie pliku po wypadku nie bêdzie mo¿liwe. Wygodne je¶li instnieje potrzeba edycji na bardzo wolnym medium (np. dyskietce). Ten cel mo¿na osi±gn±æ tak¿e przez ":set uc=0". Mo¿na odwróciæ przez ":set uc=200".

-nb

Uruchom jako serwer edytora dla NetBeans. Zobacz dokumentacjê by dowiedzieæ siê wiêcej.

-o[N]

Otwórz N okien w stosie. Kiedy brak N, otwórz jedno okno dla ka¿dego pliku.

-O[N]

Otwórz N okien obok siebie. Kiedy brak N, otwórz jedno okno dla ka¿dego pliku.

-p[N]

Otwórz N kart. Kiedy brak N, otwórz jedn± kartê dla ka¿dego pliku.

-R

Tryb tylko do odczytu. Zostanie ustawiona opcja 'readonly'. Ca³y czas mo¿na zmieniaæ bufor, ale bêdzie istnia³a blokada przed przypadkowym zapisaniem pliku. Je¶li chcesz zapisaæ plik dodaj wykrzyknik do polecenia Ex, np. ":w!". Opcja -R implikuje opcjê -n (zobacz poni¿ej). Opcja 'readonly' mo¿e zostaæ przestawiona poprzez ":set noro". Zobacz ":help 'readonly'".

-r

Wypisz listê plików wymiany razem z informacjami o nich.

-r {plik}

Tryb odzyskiwania danych. Plik wymiany zostanie wykorzystany do odzyskania gwa³townie przerwanej sesji. Plik wymiany to plik z tak± sam± nazw± co plik oryginalny z dodanym ".swp". Zobacz ":help recovery".

-s

Tryb cichy. Rozpoczêty tylko kiedy uruchomiony jako "Ex" lub opcja "-e" zosta³a podana przed opcj± "-s".

-s {skrypt}

Zostanie wczytany plik {skrypt}. Znaki w pliku zostan± zinterpretowane jakby by³y wpisywane. To samo mo¿na osi±gn±æ poprzez polecenie ":source! {skrypt}". Je¶li osi±gniêto koniec pliku zanim edytor zakoñczy³ dzia³anie, dalsze znaki odczytywane s± z klawiatury.

-T {terminal}

Przekazuje Vimowi nazwê terminalu jakiego u¿ywasz. Wymagane tylko wtedy je¶li nie dzia³a automatycznie. Powinien byæ to terminal znany Vimowi (builtin) lub zdefiniowany w plikach termcap lub terminfo.

-u {vimrc}

U¿yj poleceñ z pliku {vimrc} w czasie uruchamiania. Wszystkie inne mo¿liwe pliki uruchamiania zostan± pominiête. U¿ywaj do edytowania plików specjalnych. Mo¿na pomin±æ tak¿e wszystkie mo¿liwe pliki uruchamiania poprzez podanie nazwy "NONE". Zobacz ":help initialization" by poznaæ wiêcej szczegó³ów.

-U {gvimrc}

U¿yj poleceñ z pliku {gvimrc} w czasie uruchamiania GUI. Wszystkie inne mo¿liwe pliki uruchamiania GUI zostan± pominiête. Mo¿na pomin±æ tak¿e wszystkie mo¿liwe pliki uruchamiania GUI poprzez podanie nazwy "NONE". Zobacz ":help gui-init" by poznaæ wiêcej szczegó³ów.

-V[N]

Tryb gadatliwy. Wypisz wiadomo¶ci o tym jaki pliki s± wczytywane i o informacjach pobieranych i dodawanych do pliku viminfo. Opcjonalny argument N jest warto¶ci± 'verbose'. Domy¶lnie 10.

-v

Uruchom Vima w trybie Vi, tak jakby program by³ nazwany "vi". Ma znaczenie tylko wtedy je¶li program nazwany jest "ex".

-w {plik}

Wszystkie wci¶niêcia klawiszy, a¿ do zakoñczenia dzia³ania programu, s± zapisywane w {plik} . U¿yteczne je¶li chce siê stworzyæ skrypt do u¿ycia z "vim -s" lub ":source!". Je¶li {plik} istnieje, znaki s± dopisywane.

-W {plik}

Podobnie do -w, ale istniej±cy plik jest nadpisywany.

-x

U¿yj szyfrowania podczas zapisywania plików. Zostaniesz poproszony o podanie klucza.

-X

Nie ³±cz z serwerem X. Skraca czas uruchamiania w terminalu, ale tytu³ okna i schowek nie bêd± wykorzystywane.

-y

Uruchom Vima w ³atwym trybie, tak jakby program zosta³ wywo³any "evim" lub "eview". Vim bêdzie zachowywa³ siê bardziej jak edytor kliknij-i-wpisz.

-Z

Tryb ograniczony. Zachowuje siê jakby nazwa programu zaczyna³a siê od "r".

--

Oznacza koniec opcji. Argumenty po tej opcji bêd± traktowane jak nazwy plików. U¿ywa siê do otwierania plików, których nazwy zaczynaj± siê od '-'.

--echo-wid

Wy³±cznie GTK GUI: wypisz ID okna na standardowe wyj¶cie.

--help

Wy¶wietl informacjê o pomocy i zakoñczy, to samo co"-h".

--literal

Potraktuj nazwy plików dos³ownie i nie rozwi±zuj kwantyfikatorów. Nie ma znaczenia na Uniksach gdzie pow³oka rozwi±zuje kwantyfikatorów

--noplugin

Pomiñ ³adowanie wtyczek. Implikowane przy -u NONE.

--remote

Po³±cz siê z serwerem Vima i edytuj w nim resztê argumentów. Je¶li nie znaleziono serwera zostanie zg³oszony b³±d a pliki bêd± otwarte w bie¿±cym Vimie.

--remote-expr {wyra¿enie}

Po³±cz z serwerem Vima, rozwi±¿ w nim {wyra¿enie} i wypisz rozwi±zanie na standardowe wyj¶cie.

--remote-send {klawisze}

Po³±cz z serwerem Vima i wy¶lij do niego {klawisze}.

--remote-silent

Tak samo jak -remote, ale bez ostrze¿enia kiedy nie znaleziono serwera.

--remote-wait

Tak samo jak -remote, ale Vim nie zakoñczy dopóki pliki nie zostan± otwarte.

--remote-wait-silent

Tak samo jak --remote-wait, ale bez ostrze¿enie kiedy nie znaleziono serwera.

--serverlist

Wypisz nazwy wszystkich serwerów Vima jakie mo¿na znale¼æ.

--servername {nazwa}

U¿yj {nazwa} jako nazwy serwera. Wykorzystane dla bie¿±cego Vima o ile nie po³±czone z argumentem --remote, wtedy jest to nazwa serwera do po³±czenia.

--socketid {id}

Wy³±cznie GTK GUI: U¿yj mechanizmu GtkPlug by uruchomiæ gvima w innym oknie.

--version

Wypisz informacjê o wersji i zakoñcz.

POMOC ON-LINE

By rozpocz±æ wpisz ":help" w Vimie Wpisz ":help temat" by uzyskaæ pomoc na okre¶lony temat. Przyk³ad: ":help ZZ" by uzyskaæ pomoc na temat polecenia "ZZ". U¿yj <Tab> i CTRL-D aby uzupe³niæ tematy (":help cmdline-completion"). W plikach pomocy istniej± znaczniki by u³atwiæ skakanie z jednego miejsca do innego (rodzaj linków hipertekstowych, zobacz ":help"). Mo¿na w ten sposób zobaczyæ ca³± dokumentacjê, np. ":help syntax.txt".

PLIKI

/usr/share/vim/vim72/doc/*.txt

Dokumentacja Vima U¿yj ":help doc-file-list" aby uzyskaæ pe³n± listê.

/usr/share/vim/vim72/syntax/syntax.vim

Globalne uruchamianie pod¶wietlania sk³adni.

/usr/share/vim/vim72/syntax/*.vim

Pliki sk³adni dla ró¿nych jêzyków.

/etc/vimrc

Globalny plik uruchamiania Vima

~/.vimrc

Osobiste parametry uruchamiania Vima

/etc/gvimrc

Globalne uruchamianie gvima.

~/.gvimrc

Osobiste parametry uruchamiania gvima.

/usr/share/vim/vim72/optwin.vim

Skrypt u¿ywany w poleceniu ":options", dobry sposób do przegl±dania i ustawiania opcji.

/usr/share/vim/vim72/menu.vim

Globalne uruchamianie menu gvima.

/usr/share/vim/vim72/bugreport.vim

Skrypt s³u¿±cy do tworzenia raportów o b³êdach. Zobacz ":help bugs".

/usr/share/vim/vim72/filetype.vim

Skrypt do wykrywania typu pliku wed³ug jego nazwy. Zobacz ":help 'filetype'".

/usr/share/vim/vim72/scripts.vim

Skrypt do wykrywania typu pliku wed³ug jego zawarto¶ci. Zobacz ":help 'filetype'".

/usr/share/vim/vim72/print/*.ps

Pliku u¿ywane do drukowania PostScriptu.

Naj¶wie¿sze wiadomo¶ci na stronie Vima:
<URL:http://www.vim.org/>

ZOBACZ TAK¯E

vimtutor(1)

AUTOR

Vim zosta³ napisany przez Brama Moolenaara z du¿± pomoc± innych osób. Zobacz ":help credits" w Vimie.
Vim bazuje na Steviem, nad którym pracowali: Tim Thompson, Tony Andrews i G.R. (Fred) Walter. Ma³o ju¿ zosta³o z oryginalnego kodu.

B£ÊDY

Prawdopodobne. Zobacz ":help todo" by poznaæ listê znanych problemów.

Pamiêtaj ¿e pewna ilo¶æ problemów, które mog± byæ uznawane przez niektórych ludzi za b³êdy s± w rzeczywisto¶ci spowodowane wierno¶ci± w odtwarzaniu zachowania Vi. Je¶li s±dzisz, ¿e inne rzeczy s± b³êdami "poniewa¿ Vi robi to inaczej", powiniene¶ przyjrzeæ siê bli¿ej plikowi vi_diff.txt (lub wpisaæ ":help vi_diff.txt" w Vimie). Sprawd¼ tak¿e opis opcji 'compatible' i 'cpoptions'.