Rechercher une page de manuel
console_codes
Langue: pl
Version: 1996-10-31 (fedora - 25/11/07)
Section: 4 (Pilotes et protocoles réseau)
Sommaire
NAZWA
console_codes - kody konsolowe Linuksa oraz sekwencje specjalneOPIS
Konsola Linuksa implementuje duży podzbiór kontrolek terminali VT102 oraz ECMA-48/ISO 6429/ANSI X3.64, plus określone sekwencje trybu prywatnego, dotyczące zmiany palety kolorów, mapowania zestawu znaków itp. W poniższych, tabelarycznych opisach, druga kolumna podaje dla danej funkcji mnemoniki ECMA-48 lub DEC (te drugie są poprzedzone ciągiem DEC). Sekwencje bez mnemoników nie są ani ECMA-48 ani VT102.Po przetworzeniu normalnego wyjścia, gdy strumień znaków dojdzie do sterownika konsoli, która ma go fizycznie wyświetlić, to pierwszą rzeczą, która jest robiona, jest przetłumaczenie tego strumienia z języka przetwarzania na język wyświetlania.
Jeśli konsola znajduje się w trybie UTF-8, to nadchodzące bajty są najpierw składane w 16-bitowe kody Unicode. W przeciwnym wypadku, każdy bajt jest przetwarzany zgodnie z bieżącym mapowaniem (które go tłumaczy na wartość Unicode). Dalsza dyskusja znajduje się poniżej, w sekcji ZESTAWY ZNAKÓW.
W normalnym wypadku, wartość Unicode jest konwertowana na indeks fontu, który jest przechowywany w pamięci obrazu. Efektem użycia tego indeksu jest pojawienie się odpowiadającego glifu (wizerunku znaku, znalezionego w nieulotnej pamięci obrazu) na ekranie. Należy zauważyć, że użycie Unicode (i konstrukcja sprzętu PC) pozwala na jednoczesne używanie 512 różnych glifów.
Jeśli bieżąca wartość Unicode jest znakiem sterującym lub jeśli przetwarzana jest sekwencja specjalna, to wartość ta jest traktowana w sposób specjalny. Zamiast zmieniania jej na indeks fontu i interpretacji jako glif, może ona wyzwolić ruchy kursora lub inne funkcje sterujące. Dalszą dyskusja znajduje się poniżej, w sekcji KONTROLKI KONSOLI LINUX.
Ogólnie nie jest dobrym zwyczajem wkodowywanie do programów kodów terminala na sztywno. Linux obsługuje bazę danych terminfo(5), która opisuje właściwości terminali. Zamiast ręcznego wyprowadzania sekwencji kontrolnych konsoli, prawie zawsze wygodniej jest korzystać z biblioteki obsługi terminala ncurses(3), oraz programów narzędziowych, takich jak tput(1), czy reset(1).
KONTROLKI KONSOLI LINUX
Sekcja ta opisuje wszystkie znaki sterujące i sekwencje specjalne, które wywołują funkcje specjalne (tj. wszystko inne niż wypisywanie glifu w pozycji kursora) konsoli Linuksa.
Znaki sterujące
Znak jest znakiem sterujące, jeśli (przed transformacją wynikającą z tablicy mapowania) posiada jeden z 14 kodów 00 (NUL), 07 (BEL), 08 (BS), 09 (HT), 0a (LF), 0b (VT), 0c (FF), 0d (CR), 0e (SO), 0f (SI), 18 (CAN), 1a (SUB), 1b (ESC), 7f (DEL). Można sobie ustawić tryb `display control characters' (wyświetlania znaków sterujących), który umożliwia wyświetlanie 07, 09, 0b, 18, 1a, 7f jako glifów. Z drugiej strony, w trybie UTF-8 wszystkie kody 00-1f są uznawane za znaki sterujących, niezależnie od trybu `display control characters'.Jeśli mamy znak sterujący, to jest on natychmiast wykonywany i kasowany (nawet w środku sekwencji specjalnej), a sekwencja specjalna leci dalej, z następnym znakiem. (Jednak ESC rozpoczyna nową sekwencję specjalną, przypuszczalnie anulując niedokończoną poprzednią, a CAN i SUB przerywają dowolną sekwencję specjalną). Rozpoznawanymi znakami sterującymi są BEL, BS, HT, LF, VT, FF, CR, SO, SI, CAN, SUB, ESC, DEL, CSI. Robią one to, czego można oczekiwać:
- BEL (0x07, ^G) wydaje dźwięk;
- BS (0x08, ^H) przesuwa kursor o jedną spację w lewo (lecz nie poza początek wiersza);
- HT (0x09, ^I) przesuwa kursor do następnego tabulatora, lub na koniec wiersza, gdy wcześniej tabulatora nie ma;
- LF (0x0A, ^J), VT (0x0B, ^K) i FF (0x0C, ^L) dają nowy wiersz;
- CR (0x0D, ^M) daje powrót karetki - przewinięcie kursora na początek wiersza;
- SO (0x0E, ^N) włącza zbiór znaków G1, a jeśli ustawione jest LF/NL (tryb nowego wiersza), również powrót karetki;
- SI (0x0F, ^O) włącza zestaw znaków G0;
- CAN (0x18, ^X) i SUB (0x1A, ^Z) przerywają sekwencje specjalne;
- ESC (0x1B, ^[) rozpoczyna nową sekwencję specjalną;
- DEL (0x7F) jest ignorowane;
- CSI (0x9B) równoważne ESC [.
Sekwencje ESC- lecz nie CSI-
ESC c | RIS | Reset. |
ESC D | IND | Przesuw o wiersz. |
ESC E | NEL | Nowy wiersz. |
ESC H | HTS | Ustawienie tabulatora w bieżącej kolumnie. |
ESC M | RI | Cofnięcie o wiersz. |
ESC Z | DECID | DEC prywatna identyfikacja. Jądro zwraca napis |
ESC [ ? 6 c, twierdząc że jest to VT102. | ||
ESC 7 | DECSC | Zachowanie bieżącego stanu (współrzędne kursora, |
atrybuty, zestawy znaków G0 i G1). | ||
ESC 8 | DECRC | Odtworzenie ostatnio zachowanego przez ESC 7 stanu. |
ESC [ | CSI | Wprowadzacz sekwencji sterujących |
ESC % | Rozpocznęcie sekwencji wybierania zestawu znaków | |
ESC % @ | Wybranie domyślnego (ISO 646 / ISO 8859-1) | |
ESC % G | Wybranie UTF-8 | |
ESC % 8 | Wybranie UTF-8 (przestarzałe) | |
ESC # 8 | DECALN | DEC test wyrównania ekranu - wypełnienie ekranu |
znakami E. | ||
ESC ( | Rozpoczęcie sekwencji, definiującej zestaw znaków G0 | |
ESC ( B | Wybranie domyślnego (mapowanie ISO 8859-1) | |
ESC ( 0 | Wybranie mapowania grafiki vt100 | |
ESC ( U | Wybranie mapowania zerowego - wprost do ROM ze | |
znakami | ||
ESC ( K | Wybranie mapowania użytkownika - mapę załadowaną | |
programem narzędziowym mapscrn(8). | ||
ESC ) | Rozpoczęcie sekwencji, definiującej zestaw znaków G1 | |
(po której następuje B, 0, U, K, jak wyżej). | ||
ESC > | DECPNM | Ustawienie dla bloku klawiszy trybu numerycznego. |
ESC = | DECPAM | Ustawienie dla bloku klawiszy trybu aplikacyjnego. |
ESC ] | OSC | (Powinno być: polecenie systemu operacyjnego) |
ESC ] P nrrggbb: ustawienie palety z parametrem | ||
podanym w 7 szesnastkowych cyfrach, następujących po | ||
ostatnim P :-(. | ||
n jest tu kolorem (0-15), a rrggbb określa | ||
wartości czerwieni/zieleni/niebieskości (0-255). | ||
ESC ] R: resetuje paletę |
Sekwencje ECMA-48 CSI
Za CSI (lub ESC [) następuje sekwencja parametrów, co najwyżej NPAR (16), które są liczbami dziesiętnymi, oddzielonymi średnikami. Pusty lub nieobecny parametr przyjmowany jest za zero. Sekwencja parametrów może być poprzedzona pojedynczym znakiem zapytania.
Jednak po CSI [ (lub ESC [ [) odczytywany jest pojedynczy znak, a cała sekwencja jest ignorowana (pomysł ten ma na celu ignorowanie klawisza funkcyjnego dającego echo).
Akcja sekwencji CSI jest określona jej ostatnim znakiem.
@ | ICH | Wstawienie określonej liczby pustych znaków. |
A | CUU | Przesunięcie kursora w górę o zadaną liczbę wierszy. |
B | CUD | Przesunięcie kursora w dół o zadaną liczbę wierszy. |
C | CUF | Przesunięcie kursora w prawo o zadaną liczbę kolumn. |
D | CUB | Przesunięcie kursora w lewo o zadaną liczbę kolumn. |
E | CNL | Przesunięcie kursora w dół o zadaną liczbę wierszy |
i do kolumny 1. | ||
F | CPL | Przesunięcie kursora w górę o zadaną liczbę wierszy |
i do kolumny 1. | ||
G | CHA | Przesunięcie kursora do wskazanej kolumny bieżącego |
wiersza. | ||
H | CUP | Przesunięcie kursora do wskazanego wiersza i kolumny |
(początek w 1,1). | ||
J | ED | Wymazanie ekranu (domyślnie: od pozycji kursora, do końca |
ekranu). | ||
ESC [ 1 J: czyści od początku do kursora. | ||
ESC [ 2 J: czyści cały ekran. | ||
K | EL | Wymazanie wiersza (domyślnie od kursora do końca wiersza). |
ESC [ 1 K: czyści od początku wiersza do kursora. | ||
ESC [ 2 K: czyści cały wiersz. | ||
L | IL | Wstawienie zadanej liczby pustych wierszy. |
M | DL | Skasowanie zadanej liczby wskazanych wierszy. |
P | DCH | Skasowanie zadanej liczby wskazanych znaków w bieżącym |
wierszu. | ||
X | ECH | Wymazanie zadanej liczby wskazanych znaków w bieżącym |
wierszu. | ||
a | HPR | Przesunięcie kursora w prawo o zadaną liczbę kolumn. |
c | DA | Odpowiedź: ESC [ ? 6 c: `Jestem VT102' |
d | VPA | Przesunięcie kursora do wskazanego wiersza i bieżącej |
kolumny. | ||
e | VPR | Przesunięcie kursora w dół zadaną liczbę o wierszy. |
f | HVP | Przesunięcie kursora do wskazanego wiersza i kolumny. |
g | TBC | Bez parametrów: skasowanie tabulatora w bieżącej pozycji. |
ESC [ 3 g: skasowanie wszystkich tabulatorów. | ||
h | SM | Ustawienie trybu (patrz niżej). |
l | RM | Inicjalizacja trybu (patrz niżej). |
m | SGR | Ustawienie atrybutów (patrz niżej). |
n | DSR | Raport o stanie (patrz niżej). |
q | DECLL | Ustawienie LED-ów klawiatury. |
ESC [ 0 q: wyłączenie wszystkich LED-ów. | ||
ESC [ 1 q: włączenie ScrollLock | ||
ESC [ 2 q: włączenie NumLock | ||
ESC [ 3 q: włączenie CapsLock | ||
r | DECSTBM | Ustawinie obszaru przewijania; parametry to górny i dolny |
wiersz. | ||
s | ? | Zapamiętanie pozycji kursora. |
u | ? | Odtworzenie pozycji kursora. |
` | HPA | Przesunięcie kursora do wskazanej kolumny bieżącego |
wiersza. |
Interpretacja grafiki zbioru ECMA-48
Sekwencja ESC [ <parametry> m ustawia atrybuty wyświetlania. Można ustawić wiele atrybutów w pojedynczej sekwencji specjalnej.
param | wynik |
0 | inicjalizacja wszystkich atrybutów do wartości domyślnych |
1 | włączenie pogrubienia |
2 | włączenie półrozjaśnienia (symulowane kolorem na ekranach |
kolorowych) | |
4 | włączenie podkreślenia (symulowane kolorem na ekranach |
kolorowych) | |
(kolory używane do symulacji są ustawiane za pomocą ESC ] ...) | |
5 | włączenie migania |
7 | włączenie inwersji |
10 | wyłączenie wybranego mapowania, znacznika kontroli wyświetlania |
i znacznika przełączania meta. | |
11 | wybranie mapowania zerowego, ustawienie znacznika kontroli |
wyświetlania, wyłączenie znacznika przełączania meta. | |
12 | wybranie mapowania zerowego, ustawienie znacznika kontroli |
wyświetlania, włączenie znacznika przełączania meta. | |
(znacznik przełączania meta powoduje, że wysoki bit | |
bajtu jest zmieniany przed translacją tablicy mapowań.) | |
21 | ustawienie normalnej jasności (nie jest to zgodne z ECMA-48) |
22 | ustawienie normalnej jasności |
24 | wyłączenie podkreślenia |
25 | wyłączenie migania |
27 | wyłaczenie inwersji |
30 | ustawienie kolor czarnego |
31 | ustawienie koloru czerwonego |
32 | ustawienie koloru zielonego |
33 | ustawienie koloru brązowego |
34 | ustawienie koloru niebieskiego |
35 | ustawienie koloru fioletowego |
36 | ustawienie koloru niebieskozielonego |
37 | ustawienie koloru białego |
38 | włączenie podkreślenia, ustawienie koloru domyślnego |
39 | wyłączenie podkreślenia, ustawienie koloru domyślnego |
40 | ustawienie czarnego tła |
41 | ustawienie czerwonego tła |
42 | ustawienie zielonego tła |
43 | ustawienie brązowego tła |
44 | ustawienie niebieskiego tła |
45 | ustawienie fioletowego tła |
46 | ustawienie niebieskozielonego tła |
47 | ustawienie białego tła |
49 | ustawienie domyślnego koloru tła |
Przełączniki trybu ECMA-48
- ESC [ 3 h
- DECCRM (domyślnie wyłączone): Wyświetlanie znaków sterujących.
- ESC [ 4 h
- DECIM (domyślnie wyłączone): Włączenie trybu wstawiania (insert).
- ESC [ 20 h
- LF/NL (domyślnie wyłączone): Automatyczne podążanie za echem LF, VT lub FF z CR.
Polecenia zgłaszania stanu ECMA-48
- ESC [ 5 n
- Raport stanu urządzenia (DSR): Odpowiedzią jest ESC [ 0 n (Terminal OK).
- ESC [ 6 n
- Raport pozycji kursora (CPR): Odpowiedzią jest ESC [ y ; x R, gdzie x,y to pozycja kursora.
Sekwencje trybu prywatnego DEC (DECSET/DECRST).
Nie są one opisane w ECMA-48. Opisano tu sekwencje włączania trybu; Sekwencje wyłączania trybu można uzyskać przez zamianę ostatniego `h' na `l'.
- ESC [ ? 1 h
- DECCKM (domyślnie wyłączone): Gdy włączone, klawisze kursora wysyłają przedrostek ESC O, a nie ESC [.
- ESC [ ? 3 h
- DECCOLM (domyślnie wyłączone = 80 kolumn): Przełącznik trybu 80/132 kolumny. W źródłach sterownika zaznaczono, że to nie wystarcza; niektóre narzędzia trybu użytkownika, takie jak resizecons(8) muszą zmienić rejestry sprzętowe karty graficznej konsoli.
- ESC [ ? 5 h
- DECSCNM (domyślnie wyłączone): Włączenie trybu inwersji.
- ESC [ ? 6 h
- DECOM (domyślnie wyłączone): Gdy włączone, adresowanie kursora następuje względem górnego lewego narożnika regionu przewijania.
- ESC [ ? 7 h
- DECAWM (domyślnie włączone): Włączenie autozawijania. W tym trybie znak graficzny, wyemitowany za 80 (lub 132) kolumną, zostanie zawinięty na początek następnego wiersza.
- ESC [ ? 8 h
- DECARM (domyślnie włączone): Włączenie samopowtarzania klawiatury.
- ESC [ ? 9 h
- Zgłaszanie myszy X10 (domyślnie wyłączone): Ustawienie trybu zgłaszania na 1 (lub wyłączenie na 0) - patrz niżej.
- ESC [ ? 25 h
- DECCM (domyślnie włączone): Uczynienie kursora widzialnym.
- ESC [ ? 1000 h
- Zgłaszanie myszy X11 (domyślnie wyłączone): Ustawienie trybu zgłaszania na 2 (lub wyłączenie na 0) - patrz niżej.
Prywatne sekwencje CSI konsoli Linuksa
Następujące sekwencje nie należą ani do ECMA-48, ani do oryginalnego VT102. Zostały one wprowadzone przez sterownik konsoli Linuksa. Kolorami w parametrach SGR są: 0 = czarny, 1 = czerwony, 2 = zielony, 3 = brązowy, 4 = niebieski, 5 = fioletowy, 6 = niebieskozielony, 7 = biały.
ESC [ 1 ; n ] | Ustawienie koloru n jako kolor podkreślenia. |
ESC [ 2 ; n ] | Ustawienie koloru n jako kolor dim. |
ESC [ 8 ] | Uczynienie bieżącej pary kolorów atrybutem domyślnym. |
ESC [ 9 ; n ] | Ustawienie okresu wygaszania ekranu na n |
minut. | |
ESC [ 10 ; n ] | Ustawienie częstotliwości dzwonka w Hz. |
ESC [ 11 ; n ] | Ustawienie czasu trwania dzwonka w ms. |
ESC [ 12 ; n ] | Przeniesienie podanej konsoli na wierzch. |
ESC [ 13 ] | Wyłączenie wygaszenia ekranu. |
ESC [ 14 ; n ] | Ustawienie czasu wyłączenia zasilania VESA |
w minutach. |
ZESTAWY ZNAKÓW
Jądro zna 4 translacje bajtów na symbole znaków ekranu konsoli. Tymi czterema tablicami są: a) Latin1 -> PC, b) grafika VT100 -> PC, c) PC -> PC, d) zdefiniowane przez użytkownika.
Istnieją dwa zbiory znaków, zwane G0 i G1, a jeden z nich jest bieżącym zestawem znaków. (Początkowo G0.) Wpisanie ^N powoduje, że bieżącym zestawem staje się G1, a ^O, że G0.
Zmienne G0 i G1 wskazują na tablicę translacji i mogą być zmieniane przez użytkownika. Początkowo wskazują odpowiednio na tablice a) i b). Sekwencje ESC ( B i ESC ( 0 oraz ESC ( U i ESC ( K powodują, że G0 wskazuje odpowiednio na tablice a), b), c), d). Sekwencje ESC ) B i ESC ) 0 oraz ESC ) U i ESC ) K powodują, że G1 wskazuje odpowiednio na tablice a), b), c), d).
Sekwencja ESC c powoduje reset terminala, który jest tym, czego potrzeba, jeśli ekran ulegnie zaśmieceniu. Często zalecane "echo ^V^O" powoduje tylko, że G0 staje się bieżącym, lecz nie ma gwarancji że wskazuje on na tablicę a). W niektórych dystrybucjach znajduje się program reset(1), który po prostu wysyła "echo ^[c". Jeśli wpis dla konsoli w bazie terminfo jest prawidłowy (i posiada wpis rs1=\Ec), to zadziała również "tput reset".
Zdefiniowana przez użytkownika tablica mapowań może być ustawiana za pomocą mapscrn(8). Wynikiem mapowania jest to, że jeśli wyświetlany jest symbol c, to do pamięci grafiki wysyłany jest symbol s = mapa[c]. Mapa bitowa, odpowiadająca s, która znajduje się w nieulotnej pamięci grafiki, może być zmieniona za pomocą setfont(8).
ŚLEDZENIE MYSZY
Funkcja śledzenia myszy jest przeznaczana do zgłaszania stanu myszy, zgodnego z xterm. Ponieważ sterownik konsoli nie ma możliwości dowiedzenia się o urządzeniu ani o rodzaju myszy, zgłoszenia te zwracane są w strumieniu wejściowym konsoli tylko wtedy, gdy sterownik terminala wirtualnego otrzymuje ioctl odświeżający stan myszy. Ioctl-e te muszą być generowane przez świadomą istnienia myszy aplikację trybu użytkownika, taką jak demon gpm(8).
Parametry dla wszystkich sekwencji specjalnych śledzenia myszy, generowanych przez xterm, kodują parametry numeryczne w pojedynczych znakach, jako wartość+40. Na przykład, `!' to 1. Współrzędne ekranu zaczynają się od 1.
Tryb zgodności z X10 wysyła sekwencje specjalne przy naciskaniu przycisków, kodując położenie oraz który przycisk myszy został naciśnięty. Jest to włączane przez wysłanie ESC [ ? 9 h i wyłączane przez ESC [ ? 9 l. Przy naciskaniu przycisków, xterm wysyła ESC [ M bxy (6 znaków). b jest tu równe klawisz-1, a x i y są współrzędnymi x i y kursora myszy w momencie przyciśnięcia. Ten sam kod produkuje jądro.
Normalny tryb śledzenia (nie zaimplementowany w Linuksie 2.0.24) wysyła sekwencję specjalną zarówno po przyciśnięciu, jak i po zwolnieniu przycisku. Wysyłana jest również informacja modyfikatora. Jest to włączane przez wysłanie ESC [ ? 1000 h, a wyłączane przez ESC [ 1000 l. xterm po naciśnięciu lub zwolnieniu przycisku wysyła ESC [ M bxy. Dwa niższe bity b kodują informację o przycisku: 0=naciśnięto pierwszy, 1=naciśnięto drugi, 2=naciśnięto trzeci, 3=zwolnienie. W górnych bitach zakodowane są modyfikatory wciśnięte podczas naciskania przycisku. Są one dodawane: 4=Shift, 8=Meta, 16=Control. Znowu, x i y to współrzędne kursora myszy podczas zdarzenia. Górny lewy narożnik to (1,1).
PORÓWNANIA Z INNYMI TERMINALAMI
Wiele różnych typów terminali, podobnie jak konsola Linuksa, jest opisywanych jako `zgodne z VT100'. Poniżej omówiono różnice między konsolą Linuksa i dwoma najważniejszymi spośród innych terminali: DEC VT102 i xterm(1).
Obsługa znaków sterujących
Vt102 rozpoznawał też następujące znaki sterujące:- NUL (0x00) było ignorowane;
- ENQ (0x05) wywoływało komunikat odpowiadający;
- DC1 (0x11, ^Q, XON) wznawiało transmisję;
- DC3 (0x13, ^S, XOFF) powodowało, że vt100 ignorował (i przestawał transmitować) wszystkie kody poza XOFF i XON.
Przetwarzanie DC1/DC3 tego rodzaju, jakie było w VT100 może być włączone przez sterownik tty.
Program xterm (w trybie vt100) rozpoznaje znaki sterujące BEL, BS, HT, LF, VT, FF, CR, SO, SI, ESC.
Sekwencje specjalne
Sekwencje VT100 nie implementowane przez konsolę Linuksa:ESC N | SS2 | Pojedyncze przesunięcie 2. (Wybranie zestawu znaków G2 |
tylko dla następnego znaku.) | ||
ESC O | SS3 | Pojedyncze przesunięcie 3. (Wybranie zestawu znaków G3 |
tylko dla następnego znaku.) | ||
ESC P | DCS | Łańcuch kontrolny urządzenia (zakończony ESC \) |
ESC X | SOS | Początek łańcucha. |
ESC ^ | PM | Komunikat prywatności (zakończony ESC \) |
ESC \ | ST | Zakończenie łańcucha |
ESC * ... | Wyznaczenie zestawu znaków G2 | |
ESC + ... | Wyznaczenie zestawu znaków G3 |
Program xterm (w trybie vt100) rozpoznaje ESC c, ESC # 8, ESC >, ESC =, ESC D, ESC E, ESC H, ESC M, ESC N, ESC O, ESC P ... ESC , ESC Z (daje odpowiedź ESC [ ? 1 ; 2 c, `Jestem vt100 z rozszerzoną opcją grafiki') i ESC ^ ... ESC o takich samych znaczeniach, jak opisano powyżej. Przyjmuje ESC (, ESC ), ESC *, ESC + , po których następuje 0, A, B, odpowiednio dla specjalnego zestawu znaków DEC i zbioru rysowania linii, UK oraz USASCII. Przyjmuje ESC ] dla ustawiania pewnych zasobów:
ESC ] 0 ; txt BEL | Ustawienie nazwy ikony i tytułu okna na txt. |
ESC ] 1 ; txt BEL | Ustawienie nazwy ikony na txt. |
ESC ] 2 ; txt BEL | Ustawienie tytułu okna na txt. |
ESC ] 4 6 ; nazwa BEL | Zmiana pliku logu na nazwa (normalnie wyłączone |
przez opcję kompilacji) | |
ESC ] 5 0 ; fn BEL | Ustawienie fontu na fn. |
Rozpoznaje następujące, z nieznacznie zmienionym znaczeniem:
ESC 7 DECSC | Zachowanie kursora | |
ESC 8 DECRC | Odtworzenie kursora |
Podobnie, rozpoznaje również
ESC F | Kursor do dolnego lewego narożnika ekranu (o ile włączone | |
zasobem hpLowerleftBugCompat). | ||
ESC l | Blokowanie pamięci (dla terminali HP). | |
Blokuje pamięć ponad kursorem. | ||
ESC m | Odblokowanie pamięci (dla terminali HP). | |
ESC n | LS2 | Wywołanie zestawu znaków G2. |
ESC o | LS3 | Wywołanie zestawu znaków G3. |
ESC | | LS3R | Wywołanie zestawu znaków G3 jako GR. |
W xtermie jest to bez widocznego efektu. | ||
ESC } | LS2R | Wywołanie zestawu znaków G2 jako GR. |
W xtermie jest to bez widocznego efektu. | ||
ESC ~ | LS1R | Wywołanie zestawu znaków G1 jako GR. |
W xtermie jest to bez widocznego efektu. |
Sekwencje CSI
Program xterm (od wersji XFree86 3.1.2G) nie rozpoznaje SGR-ów migania i trybu niewidocznego. Podstawowe wersje X11R6 nie rozpoznają SGR-ów ustawiania kolorów. Wszystkie inne sekwencje CSI ECMA-48, rozpoznawane przez Linuksa, są również rozpoznawane przez xterm i vice-versa.Program xterm rozpoznaje wszystkie opisane powyżej sekwencje Trybu Prywatnego DEC, lecz nie rozpoznaje żadnej z prywatnych sekwencji Linuksa. Omówienie sekwencji prywatnych xterm'a znajduje się w dokumencie Xterm Control Sequences, napisanym przez Edwarda Moya i Stephena Gildea'a, dostępnym w dystrybucji X.
BŁĘDY
W 2.0.24 CSI jest zepsute, a NUL nie jest ignorowany w sekwencjach specjalnych.
ZOBACZ TAKŻE
console(4), console_ioctl(4), charsets(4)Contenus ©2006-2024 Benjamin Poulain
Design ©2006-2024 Maxime Vantorre