Linux Certif

Toute la documentation sur la certification Linux LPI

hd

NAZWA

hd - urządzenia twardych dysków MFM/IDE

OPIS

Hd* to urządzenia blokowe umożliwiające dostęp do twardych dysków MFM/IDE w trybie surowym. Dysk master na pierwszym kontrolerze IDE (numer główny urządzenia - 3) to hda; dysk slave to hdb. Dysk master drugiego kontrolera (numer główny urządzenia - 22) to hdc, a slave hdd.

Ogólne nazwy urządzeń blokowych IDE mają postać hdX, lub hdXP, gdzie X jest literą oznaczającą fizyczny dysk, natomiast P jest liczbą określającą partycję na tym fizycznym dysku. Pierwsza postać, hdX, używana jest do udostępniania całego dysku. Numery partycji są przypisywane w kolejności odnajdywania i tylko niepuste i nie rozszerzone partycje otrzymują numer. Jednakże, numery partycji 1-4 są przydzielane czterem partycjom opisanym w MBR (partycje 'podstawowe'), nawet gdy są one nieużywane lub rozszerzone. Tym samym, pierwszą partycją logiczną będzie hdX5. Obsługiwane jest zarówno partycjonowanie w trybie DOS, jak i BSD (etykieta dysku). Na dysku IDE można mieć co najwyżej 63 partycje.

Dla przykładu, /dev/hda odnosi się do całości pierwszego dysku IDE w systemie; /dev/hdb3 odnosi się do trzeciej partycji 'podstawowej' DOS na drugim dysku.

Najczęściej tworzy się je poleceniami:

mknod -m 660 /dev/hda b 3 0
mknod -m 660 /dev/hda1 b 3 1
mknod -m 660 /dev/hda2 b 3 2
...
mknod -m 660 /dev/hda8 b 3 8
mknod -m 660 /dev/hdb b 3 64
mknod -m 660 /dev/hdb1 b 3 65
mknod -m 660 /dev/hdb2 b 3 66
...
mknod -m 660 /dev/hdb8 b 3 72
chown root:disk /dev/hd*

PLIKI

/dev/hd*

ZOBACZ TAKŻE

mknod(1), chown(1), mount(8), sd(4)