proc

Autres langues

Langue: pl

Autres versions - même langue

Version: 2002-07-13 (fedora - 25/11/07)

Section: 5 (Format de fichier)

NAZWA

/proc - pseudosystem plików z informacjami o procesach

OPIS

/proc jest pseudosystemem plików, który służy jako lepszy interfejs do struktur jądra, niż czytanie /dev/kmem. Jest on w większości przeznaczony tylko do odczytu, lecz niektóre pliki umożliwiają modyfikacje zmiennych jądra.

Następujący szkic ukazuje w szybki sposób hierarchię /proc.

[numer]
Każdemu działającemu procesowi odpowiada katalog o numerycznej nazwie; nazwą tą jest identyfikator procesu. Każdy z tych katalogogów zawiera następujące pseudopliki i podkatalogi:
cmdline
Zawiera pełną linię polecenia wydanego przy uruchamianiu procesu, chyba że cały proces uległ wymianie lub jest tp proces-duch (zombie). W obu tych przypadkach plik będzie pusty, tzn. odczyt tego pliku zwróci zawsze 0 znaków. Argumenty linii poleceń występują w tym pliku rozdzielone znakami NUL, z dodatkowym znakiem NUL po ostatnim łańcuchu. linii.
cwd
Jest dowiązaniem do bieżącego katalogu roboczego procesu. Aby dowiedzieć się, jaki jest katalog roboczy procesu, na przykład, 20, można wydać następujące polecenia:


 cd /proc/20/cwd; /bin/pwd
 

Należy zauważyć, że polecenie pwd jest często wbudowanym poleceniem powłoki i może nie działać w tym kontekście w sposób właściwy.

environ
Plik ten zawiera środowisko procesu. Wpisy są oddzielone znakami NUL, może też być wystąpić znak NUL na końcu. Dlatego, aby wypisać zmienne środowiskowe procesu 1, należy wykonać:


 (cat /proc/1/environ; echo) | tr "\000" "\n"
 

(Aby dowiedzieć się, z jakiego powodu ktoś miałby chcieć coś takiego zrobić, zobacz lilo(8).)

exe
W Linuksie 2.2 i 2.4 exe jest dowiązaniem symbolicznym zawierającym rzeczywistą nazwę ścieżki działającego polecenia. Dowiązaniem symbolicznym exe można się normalnie posługiwać - próba otwarcia exe otworzy plik programu. Można nawet wydać polecenie /proc/[numer]/exe, aby uruchomić kolejną kopię tego samego procesu co [numer].

W Linuksie 2.0 i wcześniejszych wersjach, exe jest wskaźnikiem do uruchomionego pliku binarnego i ma postać dowiązania symbolicznego. Wywołanie readlink(2) dla pliku specjalnego exe zwróci w Linuksie 2.0 łańcuch znakowy postaci:

[urządzenie]:i-węzeł

Na przykład, [0301]:1502 będzie 1502 i-węzłem na urządzeniu o numerze głównym 03 (IDE, MFM itp.) i pobocznym 01 (pierwsza partycja pierwszego dysku).

Do zlokalizowania pliku, można posłużyć się poleceniem find(1) z opcją -inum.

fd
Jest to podkatalog zawierający po jednym wpisie dla każdego otwartego przez proces pliku; nazwą tego wpisu jest deskryptor pliku i jest on dowiązaniem symbolicznym do rzeczywistego pliku (tak jak w przypadku exe). Dlatego 0 jest standardowym wejściem, 1 jest standardowym wyjściem, 2 jest standardową diagnostyką, itd.

Można to efektywnie wykorzystać do oszukania programów, które pobierają dane wejściowe z pliku, lecz nie czytają swojego standardowego wejścia i które zapisują do pliku, lecz nie wysyłają danych wyjściowych na standardowe wyjście. Zakładając, że opcja -i określa plik wejściowy, a opcja -o określa plik wyjściowy:

 foobar -i /proc/self/fd/0 -o /proc/self/fd/1 ...
 

daje działający filtr. Trzeba zauważyć, że nie będzie to działać z programami wyszukujących w plikach za pomocą seek, jako że wyszukiwanie nie działa dla plików z katalogu fd.

/proc/self/fd/N jest w przybliżeniu tym samym co /dev/fd/N na niektórych systemach uniksowych i uniksopodobnych. Większość linuksowych skryptów MAKEDEV tworzy dowiązania symboliczne /dev/fd do /proc/self/fd.

maps
Plik zawierający aktualnie zmapowane obszary pamięci wraz z prawami dostępu do nich.

Format pliku jest następujący:

 address           perms offset   dev   inode      pathname
 08048000-08056000 r-xp 00000000 03:0c 64593      /usr/sbin/gpm
 08056000-08058000 rw-p 0000d000 03:0c 64593      /usr/sbin/gpm
 08058000-0805b000 rwxp 00000000 00:00 0
 40000000-40013000 r-xp 00000000 03:0c 4165       /lib/ld-2.2.4.so
 40013000-40015000 rw-p 00012000 03:0c 4165       /lib/ld-2.2.4.so
 4001f000-40135000 r-xp 00000000 03:0c 45494      /lib/libc-2.2.4.so
 40135000-4013e000 rw-p 00115000 03:0c 45494      /lib/libc-2.2.4.so
 4013e000-40142000 rw-p 00000000 00:00 0
 bffff000-c0000000 rwxp 00000000 00:00 0
 

gdzie address jest przestrzenią adresemową procesu, który ją zajmuje, perms jest zbiorem uprawnień:

 r = odczyt
 w = zapis
 x = wykonywanie
 s = wspólne
 p = prywatne (kopiowane przy zapisie)
 

offset jest przesunięciem w pliku/czymkolwiek, dev zawiera numeru (główny:poboczny) urządzenia, a inode jest i-węzłem na tym urządzeniu. 0 wskazuje, że nie istnieje i-węzeł związany z tym obszarem pamięci, jak to ma miejsce z bss.

W Linuksie 2.0 nie ma pola pathname podającego nazwę ścieżki.

mem
Za pośrednictwem pliku mem można korzystając z open(2), read(2), i fseek(3) uzyskać dostęp do stron pamięci procesu.
root
UNIX i linux wspierają pomysł określonego dla każdego procesu osobno katalogu głównego systemu plików, ustawianego przez wywołanie systemowe chroot(2). root wskazuje na katalog główny systemu plików, zachowując się jak exe, fd/*, itp.
stat
Informacje o stanie procesu. Korzysta z tego ps(1). Są one zdefiniowane w /usr/src/linux/fs/proc/array.c.

Kolejne pola i ich właściwe specyfikatory formatu scanf(3) to:

pid %d
Identyfokator procesu (PID).
comm %s
Nazwa pliku wykonywalnego w nawiasach. Widać, czy plik jest uległ wymianie.
state %c
Jeden znak spośród "RSDZTW", gdzie R oznacza proces działający, S - proces uśpiony w oczekiwaniu przerywalnym, D - proces uśpiony w oczekiwaniu nieprzerywalnym, Z - proces duch (zombie), T - śledzony lub zatrzymany (przez sygnał), a W - którego strony zastąpiono.
ppid %d
PID procesu macierzystego.
pgrp %d
Identyfikator grupy procesów danego procesu.
session %d
Identyfikator sesji procesu.
tty_nr %d Terminal (tty), z którego proces korzysta.
tpgid %d
Identyfikator grupy procesów, do której należy proces będący właścicielem terminala (tty), do którego dany proces jest podłączony.
flags %lu
Znaczniki procesu. Bit math ma dziesiętną wartość 4, a bit śledzenia ma dziesiętną wartość 10.
minflt %lu
Liczba drobnych błędów, które popełnił proces, a które nie wymagały załadowania strony pamięci z dysku.
cminflt %lu
Liczba drobnych błędów procesu i jego procesów potomnych.
majflt %lu
Liczba głównych błędów, które popełnił proces, a które wymagały załadowania strony pamięci z dysku.
cmajflt %lu
Liczba głównych błędów procesu i jego procesów potomnych.
utime %lu
Liczba jiffies (przerwań zegarowych), podczas których proces był kolejkowany w trybie użytkownika.
stime %lu
Liczba jiffies, podczas których proces był kolejkowany w trybie jądra.
cutime %ld
Liczba jiffies, podczas których proces i jego procesy potomne były kolejkowane w trybie użytkownika.
cstime %ld
Liczba jiffies, podczas których proces i jego procesy potomne były kolejkowane w trybie jądra.
priority %ld
Standardowa wartość nice plus piętnaście. Wartość w jądrze jest zawsze nieujemna.
nice %ld
Wartość nice znajduje się w zakresie od 19 (najmilszy) do -19 (niemiły dla innych). 0 %ld Trwale przypisana wartość 0; jest to wypełniacz po usuniętym polu.
itrealvalue %ld
Czas w jiffies poprzedzający wysłanie przez czasomierz do procesu następnego sygnału SIGALRM.
starttime %lu
Czas uruchomienia procesu wyrażony w jiffies od uruchomienia systemu.
vsize %lu
Rozmiar pamięci wirtualnej w bajtach.
rss %ld
Resident Set Size: ilość stron, które proces ma w rzeczywistej pamięci minus 3 dla celów administracyjnych. Są to po prostu strony, które obejmują segment text, segment data i przestrzeń stosu. Nie obejmuje to stron, które nie były ładowane na żądanie lub które uległy wymianie.
rlim %lu
Aktualne ograniczenie rss procesu w bajtach (zwykle 4294967295 na i386).
startcode %lu
Adres, pod którym zaczyna się kod programu.
endcode %lu
Adres, pod którym kończy się kod programu.
startstack %lu
Adres początku stosu.
kstkesp %lu
Aktualna wartość esp (wskaźnika stosu), określona na podstawie strony stosu jądra dla danego procesu.
kstkeip %lu
Aktualny EIP (wskaźnik instrukcji).
signal %lu
Mapa bitowa nieobsłużonych sygnałów (zwykle 0).
blocked %lu
Mapa bitowa zablokowanych sygnałów (zwykle 0, 2 dla powłok).
sigignore %lu
Mapa bitowa ignorowanych sygnałów.
sigcatch %lu
Mapa bitowa przechwyconych sygnałów.
wchan %lu
Jest to "kanał", na którym oczekuje proces. Jest to adres funkcji systemowej i można go znaleźć na liście nazw, jeśli potrzebna jest nazwa tekstowa. (Gdy /etc/psdatabase jest aktualne, można zobaczyć działanie pola WCHAN, próbująć ps -l.)
nswap %lu
Liczba stron, które uległy wymianie - nie konserwowane.
cnswap %lu
Łączna wartość nswap dla procesów potomnych.
exit_signal %d
Sygnał wysyłany przez ginący proces do jego procesu macierzystego.
processor %d
Numer CPU, na którym proces ostatnio działał.
statm
Udostępnia informacje o ilości stron pamięci w danym stanie. Występują następujące kolumny:
 size       łączny rozmiar programu
 resident   rozmiar części rezydentnej
 share      strony wspólne
 trs        text (kod)
 drs        dane/stos
 lrs        biblioteki
 dt         strony nieaktualne (dirty)
status
Udostępnia sporo informacji ze stat i statm w postaci łatwiejszej do przeanalizowania przez człowieka.
apm
Wersja APM (Zaawansowane zarządzanie energią) oraz onformacja o akumulatorach, gdy CONFIG_APM było zdefiniowane podczas kompilacji jądra.
bus
Zawiera podkatalogi odpowiadające zainstalowanym magistralom.
pccard
Podkatalog dla urządzeń pcmcia, gdy CONFIG_PCMCIA było zdefiniowane podczas kompilacji jądra.
drivers
pci
Zawiera różne podkatalogi magistral oraz pseudopliki zawierające informacje o magistralach PCI, zainstalowanych urządzeniach oraz sterownikach urządzeń. Niektóre z tych plików nie są w postaci ASCII.
devices
Informacje o urządzeniach PCI. Dostęp do nich może się odbywać poprzez lspci(8) i setpci(8).
cmdline
Argumenty przekazane jądru Linuksa podczas startu systemu. Zazwyczaj odbywa się to poprzez zarządcę startu systemu, takiego jak lilo(1).
cpuinfo
Jest to zbiór elementów zależnych od CPU i architektury systemu; dla każdej wspieranej architektury jest inna lista. Dwa popularne wpisy to: processor, który udostępnia numer CPU oraz bogomips; jest to stała systemowa, wyliczona podczas inicjalizacji jądra. Maszyny SMP zawierają informacje o każdym z procesorów.
devices
Listing tekstowy numerów głównych oraz grup urządzeń. Może to służyć skryptom MAKEDEV do zachowania spójności z jądrem.
dma
Jest listą zarejestrowanych i używanych kanałów DMA (direct memory access) szyny ISA.
driver
Pusty podkatalog.
execdomains
Lista domen uruchamiania (wcieleń ABI [Application Binary Interface - przyp. tłum.] ).
fb
Informacje o framebuferze, o ile podczas kompilacji jądra zdefiniowano CONFIG_FB.
filesystems
Listing tekstowy wkompilowanych w jądro systemów plików. Przypadkowo, informacje te są wykorzystywane przez mount(1) do kolejnego próbowania różnych systemów plików, gdy żadnego nie podano.
fs
Pusty podkatalog. ide ide istnieje w systemach zawierających magistralę IDE. Zawiera po katalogu dla każdego kanału IDE oraz dla przyłączonych urządzeń. Wśród plików są:
 cache              rozmiar bufora w KB
 capacity           liczba sektorów
 driver             wersja sterownika
 geometry           geometria fizyczna i logiczna
 identify           szesnastkowo
 media              rodzaj nośnika
 model              numer modelu producenta
 settings           ustawienia napędu
 smart_thresholds   szesnastkowo
 smart_values       szesnastkowo
 

Dostęp do tych informacji w przyjaznym formacie umożliwia program narzędziowy hdparm(8).

interrupts
Służy do zapamiętania liczby przerwań dla każdego IRQ w (przynajmniej) architekturze i386. Łatwe do odczytu formatowanie, zrobione w ASCII.
iomem
Odwzorowanie portów we/wy w pamięci w Linuksie 2.4.
ioports
Jest to lista obecnie zarejestrowanych i używanych obszarów portów we/wy.
kcore
Plik ten reprezentuje pamięć fizyczną systemu i jest zachowany w formacie pliku core dla ELF. Korzystając z tego pseudoplikiem oraz z niezestripowanego binarnego pliku jądra (/usr/src/linux/vmlinux), można za pomocą GDB testować aktualny stan dowolnej struktury danych jądra.

Całkowity rozmiar tego pliku to rozmiar fizycznej pamięci (RAM) plus 4KB.

kmsg
Plik ten może służyć do odczytu komunikatów jądra, zamiast funkcji systemowej syslog(2). Aby odczytać ten plik, proces musi mieć uprawnienia superużytkownika i tylko jeden proces powinien dokonywać jego odczytu. Pliku tego nie należy czytać, gdy działa proces syslog, korzystający z funkcji systemowej syslog(2) do rejestrowania komunikatów jądra.

Z tego pliku pobiera komunikaty program dmesg(8).

ksyms
Zawiera wyeksportowane przez jądro definicje symboli, które są używane przez narzędzia modules(X) do dynamicznego podłączania ładowanych modułów.
loadavg
Liczby średniego obciążenia określają uśrednione w ciągu 1, 5 i 15 minut liczby zadań w kolejce wykonania. Są to te same wartości, które zwracają uptime(1) i inne programy.
locks
Plik ten pokazuje aktualne blokady plików (flock(2) i fcntl(2)) oraz dzierżawy (fcntl(2)).
malloc
Ten plik istnieje tylko jeśli podczas kompilacji zdefiniowano CONFIGDEBUGMALLOC.
meminfo
Plik ten jest używany przez free(1) do informowania o rozmiarze wolnej i zajętej pamięci (zarówno fizycznej, jak i wymiany) w systemie, a także o pamięci wspólnej i buforach używanych przez jądro.

Jest on w tym samym formacie co free(1), poza tym, że podawanie informacji odbywa się w bajtach, a nie w KB.

mounts
Jest to lista wszystkich aktualnie zamontowanych w systemie systemów plików. Format pliku jest opisany w fstab(5).
modules
Tekstowa lista modułów, które załadowano w systemie. Zobacz także lsmod(8).
mtrr
Memory Type Range Registers. Szczegóły można znaleźć w /usr/src/linux/Documentation/mtrr.txt.
net
Różne sieciowe pseudopliki, z których wszystkie podają stan pewnej części warstwy sieciowej. Plik ten zawiera struktury ASCII i dlatego nadaje się do odczytu za pomocą cat. Jednak standardowy pakiet netstat(8) daje dużo czystszy dostęp do tych plików.
arp
Zawiera zrzut tabeli ARP jądra używanej do rozwiązywania adresów, w czytelnej postaci ASCII. Pokazane zostaną zarówno wyuczone dynamicznie, jak i wstępnie zaprogramowane wpisy w tabeli ARP. Format jest następujący:
 IP address     HW type   Flags     HW address          Mask   Device
 192.168.0.50   0x1       0x2       00:50:BF:25:68:F3   *      eth0
 192.168.0.250  0x1       0xc       00:00:00:00:00:00   *      eth0
 

Gdzie 'IP address' jest adresem IPv4 maszyny, a 'HW type' jest rodzajem sprzętu wg RFC 826. 'Flags' są to wewnętrzne znaczniki struktury ARP (zdefiniowane w /usr/include/linux/if_arp.h) a 'HW address' jest odwzorowaniem adresu IP w warstwie fizycznej, jeśli jest ono określone.

dev
Pseudoplik dev zawiera informacje o stanie urządzenia sieciowego. Zawierają one liczbę otrzymanych i wysłanych pakietów, liczbę błędów i kolizji oraz inne podstawowe statystyki. Informacje te są wykorzystywane przez program ifconfig(8) do informowania o stanie urządzenia. Format jest następujący:
 Inter-|   Receive                                                |  Transmit
  face |bytes    packets errs drop fifo frame compressed multicast|bytes    packets errs drop fifo colls carrier compressed
     lo: 2776770   11307    0    0    0     0          0         0  2776770   11307    0    0    0     0       0          0
   eth0: 1215645    2751    0    0    0     0          0         0  1782404    4324    0    0    0   427       0          0
   ppp0: 1622270    5552    1    0    0     0          0         0   354130    5669    0    0    0     0       0          0
   tap0:    7714      81    0    0    0     0          0         0     7714      81    0    0    0     0       0          0
 
dev_mcast
Zdefiniowany w /usr/src/linux/net/core/dev_mcast.c:
 indx ifterface_name  dmi_u dmi_g dmi_address
 2    eth0            1     0     01005e000001
 3    eth1            1     0     01005e000001
 4    eth2            1     0     01005e000001
 
igmp
Internetowy Protokół Zarządzania Grupami. Zdefiniowany w /usr/src/linux/net/core/igmp.c.
rarp
Plik ten ma ten sam format, co plik arp i zawiera aktualną bazę odwrotnych odwzorowań, używaną do udostępniania usług odwrotnego poszukiwania adresów rarp(8). Jeśli RARP nie jest skonfigurowane w jądrze, to plik ten nie będzie istniał.
raw
Zawiera zrzut tabeli gniazd surowych (RAW). Większość informacji nie jest przeznaczona do użytku innego niż odpluskwiania. Wartość ,,sl'' jest slotem mieszania jądra dla gniazda, ,,local address'' jest parą składającą się z lokalnego adresu i numeru protokołu. ,,st'' jest stanem wewnętrznym gniazda. ,,tx_queue'' i ,,rx_queue'' są kolejkami danych przychodzących i wychodzących, w sensie zużycia pamięci jądra. Pola ,,tr'', ,,tm->when'' i ,,rexmits'' nie są używane przez gniazda surowe. Pole ,,uid'' zawiera efektywny UID twórcy gniazda.
snmp
Ten plik zawiera dane ASCII potrzebne bazom agenta snmp zarządzającym informacjami o IP, ICMP, TCP i UDP.
tcp
Zawiera zrzut tabeli gniazd TCP. Wiele informacji nie przydaje się do użytku poza odpluskwianiem. Wartość ,,sl'' jest slotem mieszania jądra dla gniazda, ,,local address'' jest parą składającą się z lokalnego adresu i numeru portu. ,,remote addres'' jest parą składającą się ze zdalnego adresu i numeru portu (jeśli gniazdo jest podłączone). ,,st'' jest stanem wewnętrznym gniazda. ,,tx_queue'' i ,,rx_queue'' są kolejkami danych przychodzących i wychodzących w sensie zużycia pamięci jądra. Pola ,,tr'', ,,tm-when'' i ,,rexmits'' zawierają wewnętrzne informacje o stanie gniazda w jądrze i są przydatne tylko do odpluskwiania. Pole ,,uid'' zawiera efektywny UID twórcy gniazda.
udp
Zawiera zrzut tabeli gniazd UDP. Wiele informacji nie przydaje się do użytku poza odpluskwianiem. Wartość ,,sl'' jest slotem mieszania jądra dla gniazda, ,,local address'' jest parą składającą się z lokalnego adresu i numeru portu. ,,remote addres'' jest parą składającą się ze zdalnego adresu i numeru portu (jeśli gniazdo jest podłączone). ,,st'' jest stanem wewnętrznym gniazda. ,,tx_queue'' i ,,rx_queue'' są kolejkami danych przychodzących i wychodzących w sensie zużycia pamięci jądra. Pola ,,tr'', ,,tm-when'' i ,,rexmits'' nie są używane w gniazdach UDP. Pole ,,uid'' zawiera efektywny UID twórcy gniazda. Format jest następujący:
 sl  local_address rem_address   st tx_queue rx_queue tr rexmits  tm->when uid
  1: 01642C89:0201 0C642C89:03FF 01 00000000:00000001 01:000071BA 00000000 0
  1: 00000000:0801 00000000:0000 0A 00000000:00000000 00:00000000 6F000100 0
  1: 00000000:0201 00000000:0000 0A 00000000:00000000 00:00000000 00000000 0
 
unix
Wymienia gniazda domeny UNIX, obecne w systemie oraz ich stan. Format jest następujący:
 
 Num RefCount Protocol Flags    Type St Path
  0: 00000002 00000000 00000000 0001 03
  1: 00000001 00000000 00010000 0001 01 /dev/printer
 
 

Gdzie ,,Num'' jest numerem wpisu w tablicy jądra, ,,RefCount'' jest liczbą użytkowników gniazda, ,,Protocol'' obecnie jest zawsze zerem, ,,Flags'' reprezentuje wewnętrzne znaczniki jądra, określające stan gniazda. ,,Type'' jest zawsze równe ,,1'' (Nie ma na razie w jądrze wsparcia dla gniazd datagramowych domeny UNIX). ,,St'' jest wewnętrznym stanem gniazda, a ścieżka jest ścieżką (jeśli istnieje) związaną z gniazdem.

partitions
Zawiera liczby główne i poboczne każdej z partycji oraz liczby bloków i nazwy partycji.
pci
Listing wszystkich urządzeń PCI znalezionych podczas inicjalizacji jądra i ich konfiguracja.
scsi
Katalog z pseudoplikiem scsi na pośrednim poziomie i różnymi podkatalogami niskopoziomowych sterowników SCSI, zawierającymi po jednym pliku dla każdego kontrolera SCSI w danym systemie; każdy z nich podaje stan jakiejś części podsystemu we/wy SCSI. Pliki te zawierają struktury ASCII i dlatego nadaje się do odczytu za pomocą cat.

Możliwy jest też zapis do niektórych z tych plików, w celu rekonfiguracji podsystemu, lub przełączania różnych parametrów.

scsi
Jest listingiem wszystkich znanych jądru urządzeń SCSI. Listing jest podobny do widzianego podczas ładowania systemu. scsi wspiera obecnie tylko polecenie add-single-device umożliwiające rootowi dodanie do listy znanych urządzeń urządzenia włączonego na gorąco.

Polecenie echo 'scsi add-single-device 1 0 5 0' > /proc/scsi/scsi spowoduje, że kontroler scsi1 przeprowadzi skanowanie kanału SCSI 0 w poszukiwaniu urządzenia o ID 5 i LUN 0. Jeśli już istnieje urządzenie o takim adresie, lub adres jest nieprawidłowy, zostanie zwrócony błąd.

drivername
drivername może obecnie być jednym z: NCR53c7xx, aha152x, aha1542, aha1740, aic7xxx, buslogic, eata_dma, eata_pio, fdomain, in2000, pas16, qlogic, scsi_debug, seagate, t128, u15-24f, ultrastore lub wd7000. Ukazują się te z katalogów, dla których odpowiednie sterowniki zarejestrowały przynajmniej jeden kontroler SCSI. Każdy katalog zawiera jeden plik dla każdego zarejestrowanego kontrolera. Każdy z plików kontrolera ma nazwę odpowiadającą numerowi kontrolera, przyznanemu podczas jego inicjalizacji.

Czytanie tych plików zwykle pokaże konfigurację sterownika i kontrolera, statystyki itp.

Pisanie do tych plików umożliwia różne operacje na różnych kontrolerach. Na przykład za pomocą poleceń latency i nolatency root może uaktywniać lub deaktywować kod pomiaru czasu oczekiwania dla poleceń (command latency) w sterowniku eata_dma. Za pomocą poleceń lockup i unlock root może sterować symulowanym przez sterownik scsi_debug blokowaniem magistrali.

self
Ten katalog odnosi się do procesu korzystającego z systemu plików /proc i jest identyczny z katalogiem o nazwie będącej jego PID-em.
slabinfo
Informacje dotyczące buforów (cache) jądra. Występują następujące kolumny:
 cache-name
 num-active-objs
 total-objs
 object-size
 num-active-slabs
 total-slabs
 num-pages-per-slab
 
Szczegóły można znaleźć w slabinfo(5).
stat
statystyki jądra/systemu. Różnią się pomiędzy architekturami. Wśród wspólnych wpisów są:
cpu 3357 0 4313 1362393
Liczba jiffies (setnych sekundy), które system spędził w trybie użytkownika, trybie użytkownika o obniżonym priorytecie (nice), trybie systemowym i w zadaniu idle. Ostatnia wartość powinna być równa stukrotności drugiego wpisu w pseudopliku uptime.
page 5741 1808
Liczba stron, które system wstronicował i liczba tych, które wystronicował (z dysku).
swap 1 0
Liczba stron wymiany, które wniesiono i wyniesiono.
intr 1462898
Liczba przerwań otrzymanych od uruchomienia systemu.
ctxt 115315
Liczba przełączeń kontekstu, które przeszedł system.
btime 769041601
Czas uruchomienia systemu, w sekundach, od epoki (1 stycznia 1970).
processes 86031
Liczba rozwidleń procesów od uruchomienia systemu.
swaps
Używane obszary wymiany. Zobacz także swapon(8).
sys
Katalog ten (obecny od 1.3.57) zawiera wiele plików i podkatalogów odpowiadających zmiennym jądra. Zmienne te mogą być odczytywane i czasem modyfikowane za pośrenictwem systemu plików proc, jak też przy wykorzystaniu funkcji systemowej sysctl(2). Istnieją w nim aktualnie podkatalogi abi, debug, dev, fs, kernel, net, proc, rxrpc, sunrpc i vm, z których każdy zawiera więcej plików i podkatalogów.
abi
Ten katalog może zawierać pliki z binarną informacją o aplikacji. W niektórych systemach nie występuje.
debug
Ten katalog może być pusty.
dev
Ten katalog zawiera informacje specyficzne dla poszczególnych urządzeń. (np. dev/cdrom/info). W niektórych systemach może być pusty.
fs
Zawiera podkatalog binfmt_misc oraz pliki dentry-state, dir-notify-enable, dquot-nr, file-max, file-nr, inode-max, inode-nr, inode-state, lease-break-time, leases-enable, overflowgid, overflowuid, super-max i super-nr których działanie wyjaśniają ich nazwy.

Dokumentacja plików z /proc/sys/binfmt_misc znajduje się w źródłach jądra w Documentation/binfmt_misc.txt.

Plik dentry-state zawiera sześć liczb: nr_dentry, nr_unused, age_limit (wiek w sekundach), want_pages (strony, których zażądał system) oraz dwie wartości nieużywane. nr_dentry wydaje się być cały czas równe 0. nr_unused wydaje się oznaczać liczbę nieużywanych dentry. age_limit jest wyrażonym w sekundach wiekiem dentry, po osiągnięciu którego wpisy w cache'u dentry mogą zostać odzyskane, gdy brakuje pamięci i want_pages ma wartość niezerową, podczas gdy jądro wywołało shrink_dcache_pages() oraz cache dentry nie został jeszcze wyczyszczony.

Plik dir-notify-enable może służyć do wyłączania lub włączania interfejsu dnotify opisanego w fcntl(2) dla całego systemu. Wartość 0 w tym pliku wyłącza interfejs, a wartość 1 włącza go.

Plik dquot-max zawiera maksymalną liczbę buforowanych wpisów kwot dyskowych. W niektórych (2.4) systemach nie występuje. Gdy liczba wolnych zbuforowanych kwot dyskowych jest bardzo mała a jest przerażająca liczba jednoczesnych użytkowników systemu, może istnieć potrzeba zwiększenia tego ograniczenia.

Plik dquot-nr zawiera liczbę przydzielonych wpisów kwot dyskowych oraz liczbę wolnych wpisów kwot dyskowych.

Plik file-max zawiera ogólnosystemowe ograniczenie liczby otwartych przez wszystkie procesy plików. (Zobacz także setrlimit(2), które może służyć procesom do ustawiania ograniczenia dla procesu, RLIMIT_NOFILE, jako liczby plików, które proces może otworzyć.) Gdy otrzymuje się mnóstwo komunikatów o przekroczeniu liczby uchwytów plików (file handles), to można spróbować zwiększyć tę wartość:


 echo 100000 > /proc/sys/fs/file-max
 

Stała jądra NR_OPEN narzuca górne ograniczenie wartości, która może zostać umieszczona w file-max.

Gdy zwiększa się file-max, należy pamiętać o zwiększeniu inode-max do wartości 3-4 razy większej niż nowa wartość file-max, lub należy się liczyć z tym, że zabraknie i-węzłów.

Plik (tylko do odczytu) file-nr określa liczbę aktualnie otwartych plików. Zawiera on trzy liczby: liczbę przydzielonych uchwytów plików, liczbę wolnych uchwytów plików oraz maksymalną liczbę uchwytów plików. Jądro przydziela uchwyty plików dynamicznie, ale ich później nie zwalnia. Gdy liczba przydzielonych uchwytów plików jest bliska maksimum, należy rozważyć zwiększenie tego maksimum. Gdy jest duża liczba wolnych uchwytów plików, oznacza to, że wystąpiło przesilenie w wykorzystaniu uchwytów plików i, prawdopodobnie, nie ma potrzeby zwiększania maksimum.

Plik inode-max zawiera maksymalną liczbę i-węzłów w pamięci. W niektórych (2.4) systemach może nie występować. Wartość ta powinna być 3-4 razy większa niż wartość w file-max, gdyż stdin, stdout i gniazda sieciowe również potrzebują i-węzłów, aby można było na nich operować. Gdy systematycznie brakuje i-węzłów, istnieje potrzeba zwiększenia tej wartości.

Plik inode-nr zawiera dwie pierwsze wartości z inode-state.

Plik inode-state zawiera siedem liczb: nr_inodes, nr_free_inodes, preshrink i cztery wartości nieużywane. nr_inodes jest liczbą przydzielonych w systemie i-węzłów. Może ona być nieco większa niż inode-max, gdyż Linux przydziela je pełnymi stronami. nr_free_inodes przedstawia liczbę wolnych i-węzłów. preshrink jest niezerowe, gdy nr_inodes > inode-max oraz w systemie występuje potrzeba wyczyszczenia listy i-węzłów zamiast przydzielania nowych.

Plik lease-break-time określa okres ulgi, przez jaki jądro zapewnia procesowi utrzymanie dzierżawy pliku (fcntl(2)), a po którym wyśle do tego procesu sygnał zawiadamiający go, że inny proces oczekuje na otwarcie pliku. Jeśli utrzymujący dzierżawę nie usunie jej lub nie ograniczy swoich praw do niej w przeciągu tego czasu, jądro wymusi zerwanie dzierżawy.

Plik leases-enable może służyć do ogólnosystemowego włączania lub wyłączania dzierżaw plików (fcntl(2)). Gdy plik ten zawiera wartość 0, dzierżawy są wyłączone. Wartość niezerowa włącza dzierżawy.

Pliki overflowgid i overflowuid umożliwiają zmianę wartości ustalonego UID-u i GID-u. Wartością domyślną jest 65534. Niektóre systemy plików wspierają jedynie 16-bitowe UID-y i GID-y, podczas gdy linuksowe UID-y i GID-y są 32-bitowe. Gdy któryś z takich systemów plików jest zamontowany z możliwością zapisu, to wszystkie UID-y i GID-y przekraczające 65535 są zastępowane podanymi tu wartościami przed zapisem na dysk.

Plik super-max steruje maksymalną liczbą superbloków, a więc i maksymalną liczbą systemów plików, które jądro może zamontować. Potrzeba zwiększenia wartości super-max wystepuje tylko wtedy, gdy chce się zamontować więcej systemów plików niż na to pozwala aktualna wartość super-max. Plik super-nr zawiera liczbę aktualnie zamontowanych systemów plików.

kernel
Ten katalog zawiera pliki acct, cad_pid,cap-bound,core_uses_pid, ctrl-alt-del, dentry-state, domainname,hostname, htab-reclaim (tylko PowerPC), java-appletviewer (binfmt_java, przestarzały), java-interpreter (binfmt_java, przestarzały), l2cr (tylko PowerPC), modprobe, msgmax, msgmnb, msgmni, osrelease, ostype, overflowgid, overflowuid, panic, powersave-nap (tylko PowerPC), printk, random, real-root-dev, reboot-cmd (SPARC only), rtsig-max, rtsig-nr, sem, sg-big-buff, shmall, shmmax, shmmni, sysrq, tainted, threads-max, version i zero-paged (tylko PowerPC) których działanie wyjaśniają ich nazwy.

Plik acct zawiera trzy liczby: highwater, lowwater i frequency. Gdy włączone jest rejestrowanie procesów w stylu BSD, wartości te sterują jego zachowaniem. Gdy ilość wolnego miejsca na systemie plików, na którym znajdują się logi spada poniżej wyrażonej w procentach wartości lowwater, rejestrowanie jest wstrzymywane. Gdy ilość wolnego miejsca stanie się większa niż wyrażona w procentach wartość highwater, rejestrowanie jest wznawiane. frequency określa jak często jadro będzie sprawdzać ilość wolnego miejsca (wartość w sekundach). Wartościami domyślnymi są 4, 2 i 30. Oznacza to, że rejestrowanie procesów jest wstrzymywane, gdy ilość wolnego miejsca będzie <= 2%; wznowione zostanie, gdy wolne będzie >= 4%; zakłada się, że informacja o ilości wolnego miejsca jest ważna przez 30 sekund.

Plik cap-bound przechowuje wartość capability bounding set dla jądra. (wyrażone jako liczba dziesiętna ze znakiem). Wartość ta jest mnożona (AND) bitowo z capabilities dozwolonymi dla procesu podczas exec.

Plik core_uses_pid może służyć do określania nazwy pliku zrzuru pamięci w Linuksie 2.4. Gdy plik ten zawiera wartość 0, plik zrzutu pamięci ma po prostu nazwę core. Gdy zawiera on wartość niezerową, plik zrzutu pamięci będzie zawierał w swojej nazwie ID procesu, w postaci core.PID.

Plik ctrl-alt-del steruje obsługą kombinacji klawiszy Ctrl-Alt-Del. Gdy w pliku tym znajduje się wartość 0, Ctrl-Alt-Del jest przechwytywane i przesyłane do programu init(1) w celu wykonania wdzięcznego restartu. Gdy wartość jest > 0, reakcją Linuksa na Wulkanicznie Nerwowe Nękanie (Vulcan Nerve Pinch (tm)) będzie natychmiastowy restart, nawet bez zrzucenia zmodyfikowanych buforów. Uwaga: gdy program (jak np. dosemu) korzysta z surowego trybu klawiatury, Ctrl-Alt-Del jest przechwytywane przez program zanim dotrze do warstwy terminalowej jądra i decyzja co z tym zrobić zależy od programu.

Pliki domainname i hostname mogą służyć do ustawiania nazwy domeny i hosta NIS/YP maszyny dokładnie w ten sam sposób, jak za pomocą poleceń domainname i hostname, np.


# echo "darkstar" > /proc/sys/kernel/hostname
# echo "mydomain" > /proc/sys/kernel/domainname


daje taki sam efekt, jak


# hostname "darkstar"
# domainname "mydomain"


Należy tu zauważyć, że klasyczny darkstar.frop.org posiada nazwę hosta "darkstar" i domenę "frop.org" w DNS (Internetowej Usłudze Nazw Domen - Internet Domain Name Service), których nie należy mylić z domeną NIS (Sieciowej Usługi Informacyjnej - Network Information Service) lub YP (Yellow Pages). Te dwa systemy nazw domenowych zasadniczo się różnią. Szczegółowe informacje można znaleźć na stronie podręcznika hostname(1).

Jeśli do pliku htab-reclaim (tylko PowerPC) zostanie wpisana wartość niezerowa, htab PowerPC (zobacz: plik Documentation/powerpc/ppc_htab.txt w źródłach) jest czyszczony za każdym razem, gdy system natrafi na pętlę oczekiwania ("idle").

Plik l2cr (tylko PowerPC) zawiera znacznik staerujący cache'em L2 płyt procesora G3. Jeśli zawiera 0, cache jest wyłączony. Cache jest włączony, gdy plik zawiera wartość różną od zera.

Plik modprobe opeisano w źródłach jądra w pliku Documentation/kmod.txt.

Plik msgmax zawiera ogólnosystemowe ograniczenie maksymalnej liczby bajtów w pojedynczym komunikacie zapisywanym do kolejki komunikatów Systemu V.

Plik msgmni określa ogólnosystemowe ograniczenie liczby identyfikatorów kolejek komunikatów. (Plik ten występuje począwszy od Linuksa 2.4.)

Plik msgmnb zawiera ogólnosystemowy parametr służący do inicjalizacji ustawienia msg_qbytes tworzonych później kolejek komunikatów. Ustawienie msg_qbytes określa maksymalną liczbę bajtów, które mogą zostać zapisane do kolejki komunikatów.

Pliki ostype i osrelease podają podłańcuchy z /proc/version.

Pliki overflowgid i overflowuid są kopiami plików /proc/sys/fs/overflowgid i /proc/sys/fs/overflowuid.

Plik panic umożliwia dostęp (odczyt i zapis) do zmiennej jądra panic_timeout. Jeśli jest to zero, jądro będzie się zapętlać podczas paniki; jeśli wartość niezerowa, to określa liczbę sekund, po której jądro powinno się automatycznie przeładować. Jeśli używane jest urządzenie+software watchdog device driver, the recommended setting is 60.

Plik powersave-nap (tylko PowerPC) zawiera znacznik. Gdy jest on ustawiony, Linux-PPC używa trybu oszczędzania energii 'nap', a w przeciwnym przypadku trybu 'doze'.

Cztery wartości w pliku printk to: console_loglevel, default_message_loglevel, minimum_console_level i default_console_loglevel. Wartości te wpływają na zachowanie printk() podczas wypisywania lub logowania komunikatów błędów. Informacja o różnych poziomach logowania można znaleźć w syslog(2). Komunikaty o priorytecie wyższym niż console_loglevel będą wypisywane na konsoli. Komunikaty bez jawnego priorytetu będą wypisywane z priorytetem default_message_level. minimum_console_loglevel jest najmniejszą (najwyższą) wartością, którą można ustawić jako console_loglevel. default_console_loglevel jest domyślną wartością dla console_loglevel.

Katalog +.random zawiera różne parametry sterujące działaniem pliku /dev/random.

Plik real-root-dev jest udokumentowany w pliku Documentation/initrd.txt w źródłąch jądra.

Plik reboot-cmd (tylko Sparc) wydaje się stanowić mechanizm podawania argumentów SPARC-owej ładowarce systemu w ROM/Flash. Może, że przekazuje jej, co zrobić po restarcie?

Plik rtsig-max może służyć do sterowania maksymalną liczbą zgodnych z POSIX nieobsłużonych (w kolejkach) sygnałów czasu rzeczywistego w systemie.

Plik rtsig-nr podaje liczbę zgodnych z POSIX sygnałów czasu rzeczywistego oczekujących aktualnie w kolejce.

Plik sem (dostępny począwszy od Linuksa 2.4) zawiera 4 liczby definiujące ograniczenia semaforów Systemu V. Sa to w kolejności:

SEMMSL
Maksymalna liczba semaforów w zestawie semaforów.
SEMMNS
Ogólnosystemowe ograniczenie liczby semaforów we wszystkich zestawiach semaforów.
SEMOPM
Maksymalna liczba operacji, które mogą zostać podane w wywołaniu semop(2).
SEMMNI
Ogólnosystemowe ograniczenie maksymalnej liczby identyfikatorów semaforów.

Plik sg-big-buff zawiera rozmiar bufora niskopoziomowego urządzenia SCSI (sg). Nie można nim na razie sterować, ale można go zmienić podczas kompilacji poprzez edycję include/scsi/sg.h i zmianę wartości SG_BIG_BUFF. Jednakże nie ma żadnego powodu, aby to robić.

Plik shmall zawiera ogólnosystemowe ograniczenie całkowitej liczby stron pamięci wspólnej Systemu V.

Plik shmmax może służyć do odpytywania o aktualne ograniczenie maksymalnego rozmiaru tworzonego segmentu pamięci wspólnej (System V IPC) oraz do zmiany tego ograniczenia. Jadro wspiera obecnie segmenty pamięci wspólnej do 1GB. Wartością domyślną jest SHMMAX.

Plik shmmni (dostępny począwszy od Linuksa 2.4) określa ogólnosystemową maksymalną liczbę segmentów pamięci wspólnej Systemu V, które można utworzyć.

Plik version zawiera tekst jak np.


#5 Wed Feb 25 21:49:24 MET 1998.TP


a następująca dalej data określa kiedy jądro zostało zbudowane.

Plik zero-paged (tylko PowerPC) zawiera znacznik. Gdy jest on ustawiony (niezerowy), Linux-PPC wstepnie zeruje strony w pętli bezczynności. Prawdopodobnie przyspiesza to get_free_pages.

Katalog
net zawiera rzeczy sieciowe.
proc
Ten katalog może być pusty
sunrpc
Ten katalog obsługuje Sunowskie zdalne wywoływanie procedur dla sieciowego systemu plikowego (NFS). W niektórych systemach może nie istniec.
vm
Ten katalog zawiera pliki sterujące zarządzaniem pamięcią, buforami i zarządzaniem cachem.
sysvipc
Podkatalog zawierający psuedopliki msg, sem i shm. Pliki te zawierają obiekty Komunikacji Międzyprocesowej (Interprocess Communication - IPC) Systemu V (odpowiednio: kolejki komunikatów, semafory i pamięć wspólną) aktualnie istniejące w stystemie, udostępniając informacje podobne do tych, które są dostępne poprzez ipcs(1). Pliki te zawierają nagłówki i są sformatowane (jeden obiekt IPC w woerszu) w celu łatwiejszego zrozumienia. ipc(5) udostępnia dodatkowe tło informacji zawartych w tych plikach.
tty
Podkatalog zawierający psuedopliki i podkatalogi sterowników terminali (tty) oraz protokołów sterowania linią (ine discipline).
uptime
Ten plik zawiera dwie liczby: czas pracy systemu (w sekundach) i ilość czasu spędzonego na wykonywaniu procesu idle (w sekundach).
version
Ten napis określa wersję obecnie działającego jądra. Zawiera on w sobie zawartość /proc/sys/ostype, /proc/sys/osrelease i /proc/sys/version. Na przykład:
 Linux version 1.0.9 (quinlan@phaze) #1 Sat May 14 01:51:54 EDT 1994
 

ZOBACZ TAKŻE

cat(1), find(1), free(1), mount(1), ps(1), tr(1), uptime(1), chroot(2), mmap(2), readlink(2), syslog(2), slabinfo(5), hier(7), arp(8), dmesg(8), hdparm(8), ifconfig(8), lsmod(8), lspci(8), netstat(8), procinfo(8), route(8) /usr/src/linux/Documentation/filesystems/proc.txt

ZGODNE Z

Jest to z grubsza zgodne z jądrem 2.4.17 Linuksa. Proszę, zaktualizuj, jeśli trzeba!

Ostatnio aktualizowane dla Linuksa 2.4.17.

UWAGI

Trzeba zauważyć, że wiele łańcuchów znakowych (np. środowisko czy linia poleceń) występuje w postaci wewnętrznej, z polami zakończonymi bajtami NUL, więc jeśli do ich czytania użyje się od -c lub tr "\000" "\n", to mogą być bardziej czytelne. Alternatywnie, echo `cat <file>` działa równie dobrze.

Ta strona podręcznika jest niekompletna, prawdopodobnie niedokładna i należy do tych, które powinny być bardzo często poprawiane.

PODZIĘKOWANIA

Material dotyczący /proc/sys/fs i /proc/sys/kernel jest ściśle oparty na plikach dokumentacji źródeł jądra napisanych przez Rika van Riela.